عایق رطوبتی چیست؟ | انواع عایق رطوبتی

در این مطلب مروری بر انواع اصلی عایق های رطوبتی انجام داده ایم. از عایق های پایه قیری مانند قیرگونی گرفته تا جدیدترین عایق های نانو در بازار. برای آشنایی بیشتر با ساز و کار این عایق ها و بررسی مزایا و معایب آنها این مطلب را از دست ندهید.

عایق رطوبتی پایه قیر یا عایق پلیمری؟

یکی از بزرگ ترین مشکلاتی که در اغلب ساختمان‌ها دیده می‌شود، نفوذ نم و رطوبت به داخل سازه است که باعث می‌شود خسارت‌های جبران ناپذیری به ساختمان وارد شود. از این رو باید عایق کاری رطوبتی ساختمان به نحو مناسب انجام شود. منظور از عایق کاری رطوبتی‌، پوشاندن سطوح (ديوار، بام، كف و …) توسط یک یا چند لایه از مواد عایق است تا از نفوذ آب و رطوبت به درون آن جلوگیری شود.
البته روش‌های مختلفی برای عایق کردن ساختمان در برابر رطوبت وجود دارد، متدوال‌ترین آنها در ایران عایق بندی توسط قیر و گونی است. اما با پیشرفت علم و تکنولوژی عایق‌های پیش ساخته با نام تجاری ایزوگام مورد استفاده قرار گرفته است. اخیرا محققان در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده‌اند که می‌توان با رزین‌های ترموپلاستیکی مانند (اکریلات یا استایرن محلول در آب) ، عایق رطوبتی نوینی را تولید کرد.‌‌

سیستم های عایق رطوبتی قیری برای محافظت از ساختمانهای مسکونی و تجاری طراحی شده اند. قیر (آسفالت یا زغال سنگ) یک ماده مخلوط است که از مایعات آلی تشکیل شده است که بسیار چسبناک ، ویسکوز و ضد آب هستند.
از قیر برای ضد آب کردن پشت بام ساختمان ها ، یعنی ساخت سقف بام از محصولات متنوع بر پایه قیر ، در دو فرم رولی(roll) و نمد (felt) مورد استفاده قرار می گیرند.

عایق پایه قیر: عایق های پیش ساخته یا نمد بام (felt)

نمد بام (مشابه کاغذ تار) ماده اولیه که برای ساخت سقف شینگل و سقف رولی استفاده می شود. این غشاهای ترکیبی قیر دهه هاست که به عنوان پوشش های ضد آب در سقف های مسکونی و تجاری استفاده می شود. اولین لایه زیرین یا (زیرانداز) یک غشای پلیمری است که به عنوان یک زمینه جامد مورد استفاده قرار می گیرد و اغلب با الیاف شیشه تقویت می شود. گرانولهای معدنی لایه فوقانی محافظ را تشکیل می دهند و مخلوط قیر نهایی هر دو آنها را کپسوله می کند. مصارف معمول کاغذ نمدی به عنوان زیر سازی (پارو زدن) در زیر سایر مصالح ساختمانی ، به ویژه مواد بام و سایدینگ است و یکی از انواع غشاها است که در سیستم های سقف سازی آسفالت (BUR) استفاده می شود. اهداف عبارتند از: "... جدا کردن پوشش سقف از عرشه سقف ... ریختن آب ... حفاظت ثانویه در برابر آب و هوا ..." همچنین ، به کاربردن سریع از زیرکار سقف از عرشه سقف محافظت می کند در حین ساخت تا زمان استفاده از مواد بام و برای سقف های مورد نیاز برای مطابقت با درجه بندی آتش(UL) مورد نیاز است. جداسازی پوشش سقف از عرشه سقف، از پوشش سقف در برابر رزین ها در برخی از مواد غلاف و بالشتک ها ناهمواری و میخ های قدیمی و آتل ها در کاربردهای سقف مجدد محافظت می کند. زیرانداز همچنین باعث ریختن آب می شود که از یک نشت معمولی ، نشتی از باران باد یا برف ، آسیب باد به پوشش سقف یا سدهای یخی به پوشش سقف نفوذ می کند. با این حال ، استفاده از زیراندازها ممکن است درجه حرارت سقف را افزایش دهد ، که دلیل اصلی پیری شینگل ها (بیشترین کاریرد شینگل ها در آمریکای شمالی می باشد.) و چین و چروک های کاغذی نمدی هنگام خیس شدن است که (به ندرت) از طریق شینگل ها نشان می دهد. عدم نصب زیرانداز ممکن است ضمانت پوشش سقف را باطل کند.

feltroofing وزن و درجه ها
کاغذ نمدی در چندین گرید در دسترس است ، رایج ترین آنها نوع 1 است که معمولاً 15 پوند (15 #) یا شماره 15 (# 15) نامیده می شود - و نوع 2 که معمولاً 30 پوند (30 #) یا شماره 30 نامیده می شود (شماره 30). نامگذاری وزن با نمد پایه آلی با وزن 15 یا 30 پوند در هر 100 متر مربع (6.8 کیلوگرم یا 14 کیلوگرم در 9.3 متر مربع) آغاز شده است. با این حال ، نمدهای پایه مدرن از الیاف سبک تر ساخته شده اند ، بنابراین تعیین وزن ، اگرچه به صورت محاوره ای معمول است ، اما به معنای واقعی کلمه ای دقیق نیست.
عنوان اساسی دیگر ، آلی یا غیر آلی می باشد. کاغذ نمدی ارگانیک دارای یک ماده پایه است که با مواد زنده قبلی ساخته شده است مانند الیاف پارچه ، هسیان (گل آفتابگردان) یا الیاف سلولز (چوب یا جوت). کاغذهای نمدی ارگانیک اکنون منسوخ شده تلقی می شوند ، بطوریکه در سال 1987 فقط پنج درصد بازار را تشکیل می داد. محصولات پایه معدنی عبارتند از پلی استر ، الیاف شیشه در دهه 1950 و از لحاظ تاریخی ، حصیر آزبست. تشک پلی استر ضعیف تر و از نظر شیمیایی پایدارتر از فایبرگلاس است اما به دلیل ارزان بودن سهم بازار را به دست می آورد. تشک پلی استر در درجه اول با محصولات نمدی اصلاح شده با قیر انعطاف پذیرتر استفاده می شود. حصیر آزبست اولین ماده پایه غیر آلی بود اما در دهه 1980 به دلایل بهداشتی غیرقانونی اعلام شد اما هنوز هم در بعضی از ساختمان ها استفاده می شود. نمدهای معدنی سبک تر ، مقاوم در برابر پارگی ، مقاوم در برابر آتش هستند و آب را جذب نمی کنند. نوع دیگری از کاغذ نمدی برای استفاده در سقف های ساخته شده سوراخ دار است و به عنوان زیر لایه مقاوم در برابر آب استفاده نمی شود.
از مواد سنگین تر به طور معمول برای زیر سازی مواد بام با دوام بیشتر استفاده می شود تا با طول عمر آنها بیشتر مطابقت داشته باشد و در سقف هایی با شیب کمتر که حساسیت بیشتری به نشت دارند ، استفاده می شود. به عنوان مثال ، ممکن است از دو لایه نمد 30 در زیر سقف تخته سنگ یا کاشی استفاده شود ، در حالی که یک لایه شماره 15 ممکن است برای یک سقف شیب دار از شینگل های 24 ساله مناسب باشد.

فرایند ساخت

نمد بام در قالب رول تولید می شود. رول های نمد پایه از طریق مخازن بزرگ مخلوط قیر روی غلطک ها کشیده می شوند تا زمانی که از مخلوط قیر مانند تار اشباع شوند و رول هایی از مواد مقاوم در برابر آب اما قابل تنفس تولید کنند.

قیر اصلاح شده با اجزای پرکننده مانند سنگ آهک ، شن و ماسه یا پلیمرهایی مانند پلی پروپیلن آتاک (APP) مخلوط می شود که مقاومت در برابر سفتی و پارگی یا استایرن استایرن-بوتادین (SBS) ، یک افزودنی لاستیکی را فراهم می کند که مزایای کشش بیشتری دارد.

عایق پایه قیر: ایزوگام یا رول بام(rool roofing)

رول بام یک محصول قیری است که در معرض هوا قرار می گیرد. برای محافظت از پایه در برابر تخریب ماورا بنفش ، گرانول های معدنی در بالای نمد اضافه می شوند ، همچنین باعث کاهش آسیب پذیری محصول می شوند. فیلم نازک و شفاف در هنگام ساخت بر روی تمام محصولات مشعل به پایه نمد اضافه می شود. این باعث می شود که هنگام فرآیند بسته بندی ، نمد به خودش نچسبد.

ترکیب بندی

ترکیب شیمیایی پیچیده قیر ، شناسایی مولفه (های) خاص مسئول اثرات سو بهداشتی در کارگران در معرض را دشوار می کند. مواد سرطان زای شناخته شده در بخارات قیر تولید شده در محل های کار یافت شده است. مشاهدات تحریک حاد در کارگران در اثر تماس هوایی و پوستی با گازها و ذرات معلق در هوا و احتمال تأثیرات مزمن بر سلامتی ، از جمله سرطان همگی از جمله مشکلاتی است که در نتیجه مداومت در معرض این مواد قرار گرفتن، ایجاد می نماید.
دلایل استفاده از زیرانداز سقف
قبل از نصب سقف از سطح سقف در برابر باران محافظت می کند.
در صورت دمش یا نفوذ آب از طریق سقف یا چشمک زن ، مانع آب و هوایی اضافی ایجاد می کند.
از سقف در برابر هرگونه رزینی که از غلاف نفوذ یا نشت می کند، محافظت می کند.
از جلوگیری از ناهمواری غلاف سقف از طریق تلگراف زدن از طریق زونا کمک می کند.
معمولاً لازم است برای درجه آتش UL اعمال شود (از آنجا که شینگل معمولاً با لایه زیرین آزمایش می شود).

رول بام آسفالتی یا ایزوگام که معمولاً برای ساختمانهایی که از سطح سقف شیبدار با شیب کم استفاده می کنند ، استفاده می شود. این مواد بر اساس همان موادی است که در شینگل ها استفاده می شود. یک نمد ارگانیک یا نمد فایبرگلاس ، که از آسفالت اشباع شده و با یک لایه از سنگ دانه های ریز پوشانده شده است.
ایزوگام معمولاً در مقایسه با شینگل به یک نمد سبک محدود می شود ، زیرا برای حمل و نقل باید رول شود. اندازه رول ها به طور معمول 36 اینچ (91 سانتی متر) در 33 فوت (10 متر) است. ایزوگام به دلیل وزن سبک نسبت به شینگل ، ماده ای موقتی و ارزان قیمت محسوب می شود. عرض وسیع آن باعث می شود در اثر انقباض و انقباض ناشی از دما ، در معرض انقباض و پارگی قرار گیرد.
ایزوگام معمولاً به صورت موازی با لبه های جلو از پایین سقف به بالا اعمال می شود ، و هر رول جدید را به همان روش شینگل می بندد. استفاده از آن فقط به سقف هایی با گام کمتر از 2:12 محدود می شود. برای جلوگیری از نفوذ ناخن به غشا ، باید از چسب یا "سیمان لپ" در لبه پایین استفاده شود تا از بالا رفتن آن توسط باد جلوگیری شود. لبه بالایی رول میخ می شود و توسط رول بعدی پوشانده می شود.

کاربرد ایزوگام

برای اضلاع بیرونی ( ضلع باران گیر) ساختمانها
در سقف های مسطح در خانه ها، یک روش سقف با عمر محدود با هزینه کم
به عنوان یک لایه پشتیبان گیری از آبگیر و توقف باد در زیر تخته های سقف و کاشی

انواع ایزوگام

انواع مختلف ایزوگام بر می گردد به انواع مختلف از نمد های بام یا سقف پایه قیری موجود است.
محتوای فیبر:
الیاف پارچه مخلوط - کمترین هزینه ، کمترین عمر
الیاف پلاستیکی
فایبرگلاس - طولانی ترین عمر
قیر:
قیر - در زمستان سفت و سخت می شود ، بلافاصله ترک می خورد.
قیر اصلاح شده با مواد پلیمری - در زمستان انعطاف پذیر می ماند ، ماندگاری بهتری دارد.
زیرین - سطح پایین:
بدون روکش - معمولاً با چسب یا میخ استفاده می شود.
خود چسب - کاربرد آن ساده تر است.
مشعل دار - با مشعل در قسمت زیرین اعمال می شود ، که تا حدی ورق را ذوب و چسب می کند. (بیشتر نمد های بام قابل لعاب هستند).
برترین ها:
شن و ماسه - کم هزینه.
ضایعات سنگ - زیباتر ، طول عمر بیشتر. فقط در صفحه یا cap sheet استفاده می شود.
بدون پوشش - به عنوان زیر صفحه استفاده می شود.

روشهای کاربرد ایزوگام یا رول بام

چسباندن با مخلوط قیر / حلال در جای خود
ناخن در جای خود - متکی بر این است که سر ناخن نفوذ کمی از زیر سطح هدایت می شود تا مهر و موم شود. ضد آب بودن کاملاً عالی نیست ، یک لایه چوبی با دوام در زیر آب در زیر نمد استفاده می شود ، معمولاً OSB یا لایه. (متداول ترین روش در سوله ها).
قیر داغ
مشعل روشن - زیر نمدی که با مشعل ذوب شده و در جای خود فشار داده شده است.

محصولات عایق کاری بام برای شیب های تند:

نوارهای شینگل:

تقریباً سه برابر عرض آن است. شینگل های نواری که در دو بعد استاندارد و متریک تولید می شوند ، از نظر تعداد بریدگی یا زبانه ای که دارند از هم متمایز می شوند. معمول ترین نوع شینگل نواری ، شینگل "سه زبانه" است. بسته به تعداد ، شکل و تراز برش ها ، می توانید با شینگل های نواری ، جلوه های مختلف بافتی و نور / سایه را به دست آورید.
شینگل های چند لایه: حاوی بیش از یک لایه زبانه برای ایجاد ضخامت اضافی است. به آنها شینگل سه بعدی یا معماری نیز گفته می شود زیرا به سقف شما عمق بصری و زیبایی ظاهری ظاهری می بخشد. جای تعجب نیست که شینگل های لمینت مورد علاقه بین سازندگان ، پیمانکاران سقف و خریداران خانه هستند.
شینگل با قفل های داخلی : برای بستن مکانیکی به یکدیگر طراحی شده است و برای ایجاد مقاومت بیشتر در برابر باد استفاده می شود. آنها در اشکال و اندازه های مختلف ارائه می شوند و طیف گسترده ای از امکانات طراحی را برای شما فراهم می کنند.
شینگل های بزرگ: عموماً به شکل مستطیل یا شش ضلعی است و از بریدگی یا زبانه استفاده نکنید.

shingel

محصولات عایق کاری بام برای شیب های کم:

ورق های قیر اصلاح شده: ورق های قیر اصلاح شده در درجه اول از قیر اصلاح شده پلیمری ساخته شده با یک یا چند قطعه پارچه مانند پلی استر ، الیاف شیشه یا ترکیبی از هر دو تشکیل شده است. ورق های قیر اصلاح شده در کارخانه هایی با استفاده از استانداردهای کنترل کیفیت بالا ساخته می شوند تا دارای ضخامت یکنواخت باشند و ساخته شده اند تا دارای خواص فیزیکی سازگار در سراسر ورق باشند.
غشای سقفی تمام شده ممکن است از یک یا چند ورق قیر اصلاح شده تشکیل شده باشد ، یا ممکن است از ترکیبی از نمدهای سقف ساخته شده (BUR) و یک یا چند ورق قیر اصلاح شده تشکیل شود. نوع بستر و اهداف عملکرد بر مشخصات سیستم غشای قیر اصلاح شده تأثیر می گذارد.
آسفالت مورد استفاده در ساخت سیستم های اصلاح شده قیر به طور کلی با یکی از دو اصلاح کننده: Atactic Polypropylene (APP) یا Styrene Butadiene Styrene (SBS) اصلاح می شود. این اصلاح کننده ها یک ماتریس یکنواخت ایجاد می کنند که خصوصیات فیزیکی آسفالت را افزایش می دهد.
سقف پیش ساخته یا :BUR شامل چندین لایه قیر است که به طور متناوب با ورق های لایه (نمد) روی سقف ، بازدارنده بخار و (اغلب اوقات) عایق اعمال می شود.
سیستم های سقف BUR به ویژه برای کاربردهای مسطح یا شیب کم از مزیت های زیادی برخوردار هستند. قلب سیستم غشایی است که شامل لایه های قیر است که به صورت گرم اعمال می شود و همچنین لایه های تقویت کننده نمد بام است.
با پیشرفت های فن آوری امروز در زمینه آسفالت ، می توان از چسب های قیر سرد به جای آسفالت گرم استفاده کرد.
سیستم های بام BUR از محبوبیت دیرینه ای برخوردار بوده اند که عمده این موفقیت به دلیل موفقیت و قابلیت اطمینان اثبات شده BUR بوده است. سقفهای BUR موجود هستند که 20 ، 30 و 40 ساله که هنوز در شرایط عالی هستند گواه و این واقعیت گواه همین مسئله است.

معایب عایق های پایه قیری

قیر بیشتر از نفت خام تولید می شود و به عنوان یک محصول پایدار در نظر گرفته نمی شود.
قیر قابل احتراق است.
قرار گرفتن در معرض گرما و اشعه ماورا بنفش طول عمر آن را به شدت کاهش می دهد.
بخارهایی که در هنگام استفاده گرم از آسفالت یا قیر تولید می شوند می توانند باعث بروز مشکلات پوستی و تنفسی شوند.
برخی از کاغذهای نمدی نصب شده روی ساختمانهای موجود ممکن است شامل آزبست باشند که در صورت استنشاق گرد و غبار آن خطر سرطان زایی دارد.

عایق های رطوبتی پلیمری

رفته رفته ایرادهای بسیار جدی به عایق های پایه قیری گرفته شد که مهمترین آنها مسائل آلودگی محیط زیستی می باشد. هرچند که همیشه دشواری اجرای این عایق ها نیز برای انسان مسئله ساز بوده است! از این رو با پیشرفت علم و تکنولوژی و ظهور نانو مواد و پلیمرها در صنایع مختلف، عایق های رطوبتی پلیمری با ساختار و مکانیسم عملکردی مانند رنگ، وارد بازار رقابتی صنایع پوششی ساختمانی شد. عایق های پلیمری بافتی شبیه رنگ دارند و همانند رنگ با قلم مو، غلطک، پیستوله و ایرلس پاش روی سطوح اجرا می گردند. تفاوت های بسیار عمده این نسل جدید از عایق های رطوبتی با عایق های قبلی که پایه قیری بودند، موجب شد تا به سرعت در میان پیمانکاران ساختمانی محبوبیت پیدا کنند.

ساختار عایق های پلیمری

اجزا سازنده عایق های رطوبتی پلیمری بطور عمده شامل موارد زیر است:

لاتکس
فیلر مانند: تالک، کائولن و دیگر سنگ های معدنی
پیگمنت ( اختیاری)

لاتکس

مهمترین بخش یک عایق رطوبتی و همچنین یک رنگ، لاتکس می باشد. عایق های پلیمری بر پایه رزین های ترموپلاستیک ساخته می شوند. رزین‌ها بطور کلی طبیعی یا شیمیایی هستند مانند اکریلیک، پلی اورتان، پلی استر، رزین ملامین، اپوکسی و آلکید رنگ لاتکس، رزین ها محلولی کلوئیدی بر پایه آب است که از ذرات پلیمری میکرونیزه تشکیل شده‌است. (لاتکس به معنی حلال در آب است.) ساختار این رزین ها به گونه ای است که وقتی به دمای حداقل دمای تشکیل فیلم شان (MFFT) می رسند، ماتریس یا شبکه زنجیره ای پلیمری آن حرکات انتقالی شان بسیار محدود می شود و فقط حرکت چرخشی یا ارتعاشی درجای خود خواهند داشت. با ثابت شدن جای زنجیره ها وعدم حرکت آنها، فیلمی مقاوم و یکپارچه روی سطح تشکیل می شود که در برابر برخی مواد ناتراوا است. مانند لاتکس پلی یورتان که پس از تشکیل فیلم می توانند نسبت به گازهایی مانند دی اکسید کربن ناتراوا شود. یا مثلا لاتکس اکریلیک پس از آنکه خشک شده و تشکیل فیلم می دهد در برابر آب ناتراوا می گردد. و همین امر باعث می شود که از این لاتکس ها برای ساخت عایق های رطوبتی و پوشش های ساختمانی ضد آب استفاده گردد.

حداقل دمای تشکیل فیلم رزین ها (MFFT)

کیفیت فیلم ضد آب تشکیل شده پس از کیورینگ عایق رطوبتی روی سطح، علاوه بر ضد آب بودن به میزان انعطاف و کشسانی فیلم، چسبناک نبودن فیلم و .....بستگی دارد. اساس به هم پیوستن و تشکیل فیلم پلیمری، این است که زنجیره های پلیمر در حین تبخیر آب تحرک کافی داشته باشند. اندازه ذرات پلیمری، افزودن حلال های مختلف، نرم کننده ها و پایدار کننده ها به سیستم عایق رطوبتی، همگی از پارامترهای موثر در تغییر حداقل دمای تشکیل فیلم هستند که بطور مستقیم روی کیفیت فیلم نهایی موثر خواهند بود.

MFFT در اینجا به اختصار بررسی تاثیر این عوامل بر کیفیت فیلم ضد آب نهایی می پردازیم:

1. اثر اندازه ذرات بر حداقل دمای تشکیل فیلم رزین های آب پایه

هرچه اندازۀ ذرات کوچک باشد باعث می شود چگالی فشردگی ذرات بیشتر شود، در نتیجه قطر لوله موئینگی برای تبخیر آب و فرار از فیلم کوچکتر شود. هر دو عامل فرایند تشکیل فیلم را بهتر می کنند. به همین شکل، مخلوطی از یک لاتکس با اندازۀ ذرات درشت و لاتکس با اندازۀ ذرات ریز، چگالی فشردگی فیلم را بهتر کرده و باعث می شود دو لاتکس MFFT مشابه داشته باشند. در موردی که MFFT لاتکس ها خیلی متفاوت باشد، یک پلیمر در حضور دیگری به هم پیوسته شده و فیلم نسبتا ً ضعیفی تولید می کند.
اگر تخلخل بستر به گونه ای باشد که ذرات پلیمر در آن جذب شوند، ذرات ریز مشکل آفرین خواهد بود. بستر از به هم پیوستن ممانعت کرده و در نتیجه ضخامت فیلم روی بستر کم خواهد شد
2. اثر حلال و نرم کننده بر حداقل دمای تشکیل فیلم رزین های آب پایه
اساس به هم پیوستن، تحرک پلیمر حین تبخیر آب می باشد. نرم کننده، مواد شیمیایی است که با سهولت بیشتری جذب ذرات پلیمر می شوند، در مقایسه با فاز آبی، و بنابراین ویسکوزیته درونی ذره را کم می کند و به ادغام کمک می کنند. نرم کننده ها مایل اند درفیلم پلیمر باقی بمانند، اما به مرور زمان از آن خارج شده و سختی آن را افزایش داده و گاهی به شکنندگی فیلم منجر می شوند.
به هم پیوند دهنده های کمکی مایلند تا حد امکان در سطح ذره پلیمر نفوذ کنند و به شروع به هم پیوستن کمک کنند. آنها نرم کننده های مؤثری نیستند. کمک حلالها به کار می روند تا با آب آزئوتروپ تشکیل داده و ضمن افزایش تبخیر آب، فشار موئینگی را تشدید کنند (مثلا ً در شرایطی که دمای محیط به MFFT نزدیک است). برعکس، عوامل حاشیه تر، مثلا ً پروپیلن گلیکول مایل اند، تبخیر آب را کند کنند و یا آن را به تأخیر بیندازد تا تحرک کامل فیلم حفظ شود.
آب نیز می تواند به عنوان نرم کننده در پلیمرهای بسیار آبدوست یا همراه با عوامل فعال درسطح جذب شده در سطح ذره با آبدار کردن مولکولهای عامل فعال در سطح، MFFT را کاهش بدهد.
3. اثر پایدارکننده ها بر حداقل دمای تشکیل فیلم رزین های آب پایه
معمولا ً لاتکس ها به وسیله عاملی فعال در سطح غیر یونی، عوامل فعال در سطح آنیونی یا کلوییدهای محافظ (مثلا ً هیدروکسی اتیل سلولز، پروپیلن گلیکولها) و یا ترکیبی از آنها پایدار می شوند. این مواد شیمیایی جهت پایدار کردن ذرات پلیمر در برابر انعقاد، استفاده می شوند. با این حال لازم است طی تشکیل فیلم، ذرات پلیمر در تماس با یکدیگر قرار بگیرند و در یکدیگر نفوذ کنند، نام این فرایند خودگرایی است. برای شروع به هم پیوستن باید بر نیروهای دافعه پایدارکننده ها غلبه شود. پایدارکننده ها، در ماهیت، تا حدودی آبدوست اند، و این بدان معناست که اگر در لاتکس مقدار قابل ملاحظه ای پایدار کننده متحرک وجود دارد، مایل است در فاز آبی متمرکز شود. بنابراین، فیلمها می توانند دارای یک سطح غنی از عامل فعال در سطح بوده، یا در آن نواحی از فیلم که حفره های بین ذرات وجود دارند، تجمع عوامل فعال در سطح داشته باشند. در هر دو مورد فیلم می تواند حساس به آب باشد. با وجود این، این ترکیب و سایر ترکیبات محلول در آب که در پلیمر امولسیونی به کار می روند، مایل اند به مرور زمان فیلم را ترک کنند.

فیلر یا پرکننده

بخش دیگر عایق های رطوبتی فیلر ها یا پرکننده ها می باشد. پر کننده‌ ها معمولاً حاوی مواد بی اثر ارزان قیمت مثل آرد کوهی، تالک، آهک، باریت، خاک رس، کائولن، کربنات کلسیم و… هستند. این مواد از لاحظ شیمیایی خنثی هستند و با مواد وارد واکنش شیمیایی نمی شوند. صرفا جهت پایین آوردن هزینه عایق رطوبتی و رنگ می باشند. البته خواصی که هرکدام ازین مواد معدنی دارند می توانند به بهبود خواص کلی فیلم خشک شده نهایی عایق رطوبتی، کمک کنند. برای مثال تالک که نرمترین فیلر معدنی به حساب می آید دارای خواصی مانند درخشندگی و روشنی، انعکاس نور بالا، مقاومت سایشی زیاد، جاذب رطوبت، مقاومت به حرارات و تحمل دماهای بالا تا 1300 درجه سانتی گراد می باشد.

پیگمنت

پیگمنت یا همین رنگدانه ذراتی است که موجب رنگ بخشی به سیستم عایق و یا رنگ می باشد. پیگمنت ها به دو دسته آلی و معدنی تقسیم می شوند. در عایق های رطوبتی پلیمری آب پایه باید از فیلرهای معدنی استفاده نمود که در آب انحلال پذیرند. پیگمنت های آلی به راحتی در رنگ های آلکیدی یا پایه روغنی حل می شوند. بعضی از رنگدانه‌ها سمی هستند مانند سرب که در رنگ‌های سربی به کار می رود و یا در رزبن پایه رنگ روغن موجود است. صنعت رنگسازی، اقدام به جایگزینی رنگدانه‌های سرب با رنگدانه‌های کم خطر تر تیتانیوم دی اکسید، از سال ۱۹۷۸ کرده ‌است. تیتانیوم دی اکسیدی که امروزه در رنگسازی استفاده می‌گردد، به دلایل مختلفی توسط سیلیکن یا آلومینیوم اکسید پوشانده می شود.
پس از بررسی ساختار و نحوه ی عملکرد عایق های پایه قیری (قیرگونی، نمدبام، رول بام، ایزوگام) و عایق های رطوبتی پلیمری می توانیم به درستی این دو دسته را با هم مقایسه نماییم و به شرح مزایا و معایبشان بپردازیم:

مقایسه عایق های پایه قیری (قیرگونی و ایزوگام ) با عایق های نوین پلیمری:

عایق های رطوبتی پلیمری دارای مواد پایه قیری، ناسالم و مضر برای سلامتی انسان و محیط زیست نیستند، در حالی که عایق های پایه قیری مواد سمی و بخارات سمی حین اجرا تولید می نمایند. عایق های رطوبتی پلیمری پایه آب، کاملا دوستدار محیط زیست هستند و برای عایق کاری محیط هایی مانند استخر شنا، استخر های پرورش آبزیان مناسب می باشد.
عایق های پایه قیری مانند ایزوگام یا شینگل در اثر آفتاب شدید و حرارت های زیاد دچار شل شدن قیر و روانی قیر خواهند شد. در نتیجه هم مشکلات آلودگی محیط زیستی ایجاد می کنند هم کارایی شان را بشدت از دست می دهند. در حالی که عدم وجود قیر در عایق های رطوبتی پلیمری مانع بروز چنین مشکلاتی می شود.
اجرای عایق های پایه قیری اغلب نیاز به تجهیزات خاص خود دارد و تا حدی مشکل است، در حالیکه عایق های رطوبتی پلیمری مانند رنگ روی سطح با قلم مو، غلطک، پیستوله یا ایرلس پاش به سادگی اجرا می شود. زمان اجرای عایق های پلیمری به دلیل آسانی بسیار کمتر از اجرای عایق های پایه قیری ات و هم چنین انرژی کمتری نیز صرف می شود
عمر مفید عایق های رطوبتی پلیمری بسیار بیشتر از عایق های پایه قیری است.
عایق های پلیمری بر خلاف عایق های قیری در برابر اشعه uv دچار تخریب نمی شود و کاملا مقاوم به اشعه آفتاب است.
ضخامت عایق های پلیمری کم است و وزن سبکی داردو در حالی که عایق های پایه قیر خصوصا قیرگونی و آسفالت وزن زیادی روی سازه ایجاد می کنند.
عایق های قیری بدلیل خاصیت ذاتی قیر در سرما دچار ترک خوردن می گردند درنتیجه ایزوگام پوسته می شود. اما عایق های رطوبتی پلیمری تحمل دماهای بالا و بسیار پایین را دارند و در برابر انبساط و انقباضات ناشی از تغییر دما یا تنش های سازه ای، منعطف و کشسان بوده و دچار ترک و پوسته پوسته نمی گردند.
عایق های پایه قیری بدلیل ظاهر نازیبا حتما باید سنگ یا موزاییک روی آنها اجرا گردد، اما عایق های رطوبتی پلیمری با ظاهری شبیه رنگ و قابلیت افزودن رنگدانه های مختلف به آن، ظاهری زیبا با رنگ های متنوع دارند و خودشان به تنهایی می توانند کوتینگ نهایی باشند. هرچند که در صورت تمایل می توان پس از 24 ساعت روی آنرا موزاییک یا سنگ کرد. این مسئله زیبایی برای عایق کاری اضلاع جانبی و باران گیر ساختمان ها بسیار حائز اهمیت است. برای مقایسه بهتر شکل زیر نمایش می دهد که تفاوت بین دیوار ایزوگام شده با دیواری که با عایق پلیمری آب بندی و رنگ آمیزی شده به چه صورت است.

عایق های رطوبتی نانوشیلد

عایق های رطوبتی پلیمری نانوشیلد اغلب بر پایه رزین های اکریلیک ساخته می شود. لاتکس اکریلیک پس از تشکیل فیلم تبدیل به لایه ای کاملا نفوذ ناپذیر نسبت به آب و رطوبت می گردد. عایق های رطوبتی نانوشیلد دارای انواع متفاوتی می باشد که هر یک برای منظور خاصی از عایق کاری و آب بندی مناسب است. محصولات متفاوت نانوشیلد برای عایق کاری بام، سقف شیروانی یا فلزی، استخر، حمام و سرویس بهداشتی، سازه های چوبی، دیوارهای برشی، طبقات منفی مثل پارکینگ و زیر زمین، چاله آسانسور، خطوط لوله آب، سازه های دریایی و سپتیک های فاضلاب، نمای غربی و شمال غربی ساختمان و نمای اصلی ساختمان به کار می رود. برخی از این عایق ها دارای رنگ های متنوع هستند و برخی کاملا شفاف و بی رنگ هستند، عایق دوجزئی نانوشیلد قابلیت تحمل فشارهای منفی آب تا 7- بار را نیز دارد.

مزایای عایق رطوبتی نانوشیلد :

مقاوم به سرما، گرما و رطوبت (تحمل 50 سیکل یخبندان)
مقاومت مکانیکی و سایشی بالا
چسبندگی قوی به سطح
مقاوم در برابر اشعه uv
اجرای سریع و آسان
دوستدار محیط زیست
دارای حداقل مواد VOC (بی بو و غیر سمی)
ضد کپک و قارچ
مناسب برای کلیه سطوح ساختمانی مانند چوب، آجر، سیمان، بتن، سنگ و موزاییک
سبک با ضخامت پایین

نانوشیمی یلدا برند