راهنمای انتخاب رنگ
یک رویکرد خوب و مناسب برای انتخاب رنگ این است که از درک اجزایی که وارد رنگ می شوند، غلظت آنها و نحوه تأثیر آنها بر کیفیت شروع کنید.
نکاتی در مورد انتخاب مناسب ترین رنگ برای یک برنامه
تعدادی از قوانین سرانگشتی می تواند به مدیران تسهیلات کمک کند تا مطمئن شوند که مناسب ترین رنگ را برای برنامه مشخص می کنند:
- کیفیت : در کیفیت رنگ کوتاهی نکنید. یک رنگ با کیفیت بالا می تواند 10 سال خدمات ارائه دهد. یک رنگ با کیفیت متوسط ممکن است فقط سه یا چهار سال دوام بیاورد. به یاد داشته باشید، بیشتر هزینه پروژه نقاشی، کارگر است. کاهش سال ها عمر مفید برای صرفه جویی در هزینه رنگ، در واقع هزینه چرخه عمر پروژه را افزایش می دهد.
- قیمت : هر گالن تقریباً در همه موارد، هر چه کیفیت رنگ بالاتر باشد، قیمت بالاتری نیز دارد. این همیشه به این معنی نیست که شما باید رنگ پرهزینه را مشخص کنید، زیرا سطح محافظتی که رنگ با هزینه بالاتر ارائه می دهد ممکن است مورد نیاز نباشد.
- مواد جامد: هر چه درصد مواد جامد موجود در رنگ بیشتر باشد، کیفیت بالاتری دارد. مواد جامد آن چیزی است که پس از خشک شدن رنگ باقی می ماند. درصد بالاتر مواد جامد به رنگ خشک تر روی سطح تبدیل می شود.
- پایان پوشش رنگ از صاف تا براق متغیر است. در انتخاب یک پرداخت، بین دوام و توانایی پنهان کردن عیوب در مواد پوشش داده شده، تعادل وجود دارد. روکش های صاف و پوسته تخم مرغ عیوب را پنهان می کنند اما به اندازه ای بادوام نیستند. روکش های براق و نیمه براق برعکس عمل می کنند.
- VOCs :VOC ها را نادیده نگیرید، زیرا می توانند بر هزینه کل پروژه نقاشی تأثیر بگذارند. VOC ها شامل حلال هایی مانند بنزن و فرمالدئید می باشند. اگر قرار است رنگ‌های حاوی VOC در مناطق اشغالی اعمال شود، ممکن است لازم باشد که کار را در ساعات غیر اشغالی برنامه‌ریزی کرد، عاملی که می‌تواند هزینه کار را به میزان قابل توجهی برای پروژه افزایش دهد.
عوامل موثر بر کیفیت رنگ
درک مواد اولیه و فرایند ساخت رنگ ها تا حد زیادی به افزایش توانایی ما در انتخاب رنگ مناسب برای فضاهای مناسب کمک می‌کند. بیشتر رنگ ها از این اجزای اصلی تشکیل شده اند: پیگمنت ها یا رنگدانه ها، بایندر ها یا رزین ها، مایعات و مواد افزودنی. هر جزء در تعیین کیفیت رنگ و همچنین عملکرد آن در حین و پس از اعمال رنگ روی سطح نقش دارد.
پیگمنت ها
رنگدانه ها، اعم از آلی یا معدنی، چیزی هستند که رنگ و توانایی پوشش را به رنگ می بخشند. سطح غلظت رنگدانه در یک رنگ خاص نیز تأثیر مستقیمی بر دوام لایه رنگ دارد. یکی از معیارهای کیفیت رنگ غلظت حجمی رنگدانه (PVC) است. PVC که به صورت درصد بیان می شود، نسبت حجم رنگدانه به حجم کل مواد جامد در یک رنگ خاص است. مقدار PVC برابر با 45 به طور کلی به عنوان سطح بهینه غلظت برای اکثر کاربردها در نظر گرفته می شود. مقادیر پایین تر معمولاً براقیت بالاتری ایجاد می کنند اما یکنواختی رنگ کمتر، استحکام کششی کمتر و نفوذپذیری آب کمتری دارند. پی وی سی بالاتر نفوذپذیری آب را افزایش داده و خطر تاول زدن و خوردگی را افزایش می دهد.
رتبه بندی PVC رنگ از راه های دیگری بر عملکرد رنگ تأثیر می گذارد. رنگ‌های پی وی سی پایین‌تر بهتر می‌چسبند، اما رنگ‌های پی‌وی‌سی بالاتر دوام بیشتری دارند و راحت‌تر تمیز می‌شوند.
چسب یا رزین
چسب رنگ برای چسباندن محکم رنگدانه به سطح و به یک فیلم پیوسته استفاده می شود. نوع و مقدار چسب استفاده شده در رنگ بر عوامل عملکردی مانند دوام، مقاومت در برابر لکه، چسبندگی و مقاومت در برابر ترک تأثیر می گذارد. به طور کلی هر چه نسبت بایندر به رنگدانه بیشتر باشد، کیفیت رنگ نیز بالاتر است.
در رنگ‌های با کیفیت بالا، تولیدکنندگان می‌توانند چسب مورد استفاده را برای تغییر ویژگی‌های عملکرد رنگ، از جمله مقاومت آن در برابر رطوبت، اشعه ماوراء بنفش و سایش تغییر دهند. چسباننده های دیگر می توانند انعطاف پذیری یا چسبندگی رنگ را بهبود بخشند. مهم است که مدیران تأسیسات با نمایندگان سازنده کار کنند تا تعیین کنند کدام کلاسورها برای یک کاربرد خاص مناسب‌تر هستند.
مایعات یا حلال ها
مایعات موجود در رنگ معمولاً بین 25 تا 50 درصد حجم رنگ را تشکیل می دهند. وظیفه آنها حمل رنگدانه ها و بایندرها است. دو نوع مایع مختلف در فرمول رنگ استفاده می شود: حلال ها و رقیق کننده ها. حلال ها بایندر و رنگدانه را در حالت تعلیق نگه می دارند تا زمانی که رنگ سفت شود. در رنگ های روغنی، حلال یک ماده آلی مانند رقیق کننده رنگ یا تینر است. در رنگ لاتکس، آب به عنوان حلال عمل می کند. رقیق‌کننده‌ها همچنین به نگه داشتن رنگدانه‌ها و بایندرها در حالت تعلیق کمک می‌کنند، اما آنها عمدتاً برای کاهش هزینه رنگ استفاده می‌شوند. رنگ‌های باکیفیت سطح پایین‌تری از رقیق‌کننده‌ها دارند.
مواد افزودنی
تولیدکنندگان از مواد افزودنی در رنگ استفاده می کنند تا کیفیت خاصی را افزایش دهند. به عنوان مثال، ضخیم کننده ها و اصلاح کننده ها برای سهولت کاربرد استفاده می شوند. کف زدا ظاهر حباب ها را در سطح رنگ کاهش می دهد. سختی را می توان با استفاده از حلال های کمکی افزایش داد. برای محدود کردن رشد بیولوژیکی روی سطح رنگ، می‌توان بایوسیدها را برای کاربرد در مناطق بیرونی یا با رطوبت بالا اضافه کرد.
پس از در نظر گرفتن تنوع در ترکیبات رنگ امروزی، مدیران تاسیسات ممکن است احساس کنند که برای انتخاب مناسب ترین رنگ برای یک کاربرد خاص به مدرک شیمی نیاز دارند. در عمل، واقعاً چندان دشوار نیست. انتخاب رنگ مناسب به این معنی است که باید نیازهای کاربرد و شرایط محیطی را بدانید و احتمالاً عملکرد گذشته، داده های منتشر شده و استانداردهای رنگ را بررسی کنید.
با فراموش کردن هزینه شروع کنید. هزینه رنگ در هر پروژه نقاشی نسبتاً ناچیز است. هزینه های واقعی با نیروی کار است. و اگر رنگ ارزان‌تر باعث فواصل کوتاه‌تر بین چرخه‌های رنگ شود، پس‌انداز اولیه آن رنگ ارزان‌تر مدت‌هاست که از بین رفته است.
نقطه شروع واقعی تعیین نیازهای برنامه است. قرار است چه کاری انجام بدهید؟ برای تجهیزات و نمای بیرونی ساختمان، معمولاً حفظ یک جزء در حالی که زمان بین برنامه های مورد نیاز را به حداکثر می رساند. برای پرداخت های داخلی، استفاده از پوششی است که زمان بین اجرای مجدد را به حداکثر می رساند، ظاهری مناسب ایجاد می کند و در برخی از کاربردها تمیز کردن آن آسان است.
شرایط محیطی را در نظر بگیرید که در آن رنگ قرار است اعمال شود. آیا منطقه در معرض رطوبت زیاد است؟ منطقه پر رفت و آمد است یا کم؟ آیا فعالیت هایی که در منطقه انجام می شود مستلزم این است که سطوح رنگ شده به طور منظم تمیز شوند؟ آیا در زمان نقاشی فضا اشغال خواهد شد؟ این و سایر عوامل باید هنگام ارزیابی گزینه های رنگ در نظر گرفته شوند.
با اطلاعات منتشر شده از سازنده شروع می کنیم. داده های سازنده، مواد تشکیل دهنده مورد استفاده در ساخت رنگ، از جمله انواع رنگدانه ها و چسب های استفاده شده و درصد مواد جامد را مشخص می کند. برگه‌های اطلاعات ایمنی مواد (MSDS) می‌توانند اطلاعات اضافی مفیدی را هنگام ارزیابی گزینه‌ها، مانند وزن در هر گالن، نقطه اشتعال، و مقدار مواد جامد ارائه دهند.
استانداردهایی ایجاد شده است که می تواند به فرآیند انتخاب کمک کند. ASTM، ANSI و Green Seal همگی استانداردهایی را توسعه داده اند تا اطمینان حاصل شود که رنگ ها انتظارات کاربران را برآورده می کنند. این استانداردها طیف وسیعی از ویژگی ها مانند غلظت مواد جامد رنگ، سطح ترکیبات آلی فرار، ویژگی های سوزاندن سطح و سطح گچ را ارزیابی می کنند. خرید رنگی که تست ASTM را پشت سر گذاشته باشد به مدیران تاسیسات اطمینان می دهد که محصول مطابق با استانداردهای صنعت عمل می کند.
یکی دیگر از شاخص های خوب عملکرد یک رنگ خاص در یک برنامه خاص، عملکرد گذشته است. اگر برنامه برنامه ریزی شده در یک منطقه موجود است، به تاریخچه آن نگاه کنید. اگر در یک منطقه جدید است، به دنبال مناطق مشابه در داخل مرکز باشید. چه نوع رنگی در آنجا اعمال شد؟ چقدر خوب عمل کرد؟ آیا ظاهر یا سطح محافظت خود را در فاصله زمانی مورد انتظار حفظ کرده است یا نیاز به رنگ آمیزی مجدد دارد؟